Eind mei, tijd om even terug te blikken op het voorbije academiejaar.
Zoals de vorige jaren hebben we dit jaar alweer veel opdrachten te slikken gekregen. Jaaropdrachten, taken bij modules, stage hier, stage daar, ... geen tijd om ons te vervelen!
Ze hadden allemaal wel iets gemeenschappelijks, namelijk het uitwerken op de computer. Geen enkele taak durven wij nog handgeschreven afgeven.
Ik moet zeggen, mijn vaardigheden zijn er toch op verbeterd door zoveel met ict om te gaan. Tabellen invoegen, ppt's maken, een filmpje monteren, ... het lukt allemaal steeds beter.
Ook voor de stages ben ik veel aan de slag geweest met de computer: werkblaadjes maken, gepaste foto's zoeken, lesvoorbereidingen maken en nog zo veel andere dingen. Het is gewoon mooier en met meer klasse als deze werkjes getypt zijn. Jammer genoeg heb ik nooit de opdrachtjes voor deze blog (zoals de webquest en screencast) tijdens een stageperiode kunnen gebruiken. Het paste niet in het thema of gewoon niet in het weekschema.
Maar de andere zijde van de medaille is er ook wel: ik voel me nooit zo gefrustreerd dan wanneer iets niet lukt op de computer. Hij is eigenlijk, na zoveel er al mee gewerkt te hebben, nog steeds niet mijn beste vriend...
Ik ben wel blij dat ik zo veel oefenkansen heb gekregen. De wereld van de ict heeft vele hoekjes en kantjes, en die hebben we gedurende de opleiding stelselmatig afgetast. Maar, ik denk wel dat ik nog een hele weg heb af te leggen. Ik ben niet een persoon die van mezelf nieuwe programma's zal zoeken of uitproberen, maar wie weet komt daar ooit verandering in!
donderdag 28 mei 2009
dinsdag 26 mei 2009
Cyberpesten: ver-van-mijn-bed-show?
Ruim tiende van jongeren recent slachtoffer van cyberpesten in regio Leuven
De afgelopen 3 maanden is 13,3 procent van de 12- tot 15-jarige jongeren uit de Leuvense regio het slachtoffer van cyberpesten geworden. Dat blijkt uit een bevraging bij 182 leerlingen uit enkele scholen in de regio van Leuven, Aarschot en Diest, door laatstejaars van het Hoger Instituut voor Readaptatiewetenschappen (HIRL) uit Aarschot.Van de bevraagde jongeren stelde 9,7 procent dat hij heel af en toe gepest werd via internet of gsm, 1,82 procent regelmatig en nog eens 1,82 procent elke dag. Het percentage van jongeren die zeiden dat ze de afgelopen 3 maanden ooggetuige waren van cyberpesten, loopt echter op tot een kleine 30 procent. Bij de bevraagde jongeren bestempelde 76 procent cyberpesten als "een groot probleem". Exact 10,3 procent zei zelf dat hij iemand in de bewuste periode via internet of gsm had gepest. Daarvan deed 6,06 procent dat heel af en toe, 3,03 procent regelmatig en 1,21 procent elke dag.De percentages van cyberpesten zijn volgens de HIRL-studenten relatief laag. Toch zou het gaan om "een opkomend fenomeen dat zeer snel kan escaleren". Ze pleiten ervoor dat zowel jongeren, hun omgeving en organisaties, zoals Centra voor Leerlingenbegeleiding (CLB), en de lokale politie het fenomeen aanpakken. Ook stelden ze brochures samen met tips voor ouders en jongeren, getuigenissen van slachtoffers, evenals stappen die gezet moeten worden als iemand aangifte wil doen bij de lokale politie. (belga/jv)
De morgen, 09/05/09 15u09
Ik koos dit artikel naar aanleiding van een verhaal waarmee mijn broer onlangs mee naar huis kwam. Een jongen uit zijn klas was in elkaar geslagen, nadat die volgens de dader hem had verweten via het internet. Nu bleek dat het slachtoffer daar eigenlijk niets mee te maken had: zijn e-mailadres was gehackt door iemand anders... Maar de vermeende dader zat er wel met een aantal verwondingen, waardoor die enkele dagen niet naar school kon komen...
Het lijkt alsof het alleen maar op tv, in foldertjes of in lessen aan bod komt, maar het gebeurt dus zeker in realiteit. De 10% uit het artikel wordt bestempeld als 'relatief laag', maar dat zijn eigenlijk 2 leerlingen op een klas van 20 leerlingen...
Daarbovenop zijn maar liefst 30% van de ondervraagde jongeren al eens ooggetuige geweest. Het is dan ook een goede daad dat ze het probleem grootschalig willen aanpakken. Ik sluit me immers aan bij de mening van de HIRL-studenten: dit is een fenomeen dat de kop op duikt en exponentieel zal groeien. Het probleem ligt hem waarschijnlijk ook in het gebrek aan melding van het pesten: niemand zegt er iets over en alles wordt gewoon erger.
Waarom zouden ze ook: ze kunnen zelf het slachtoffer worden...
Het is angstaanjagend dat het internet steeds meer van ons leven in handen neemt. Er zijn veel goede zaken aan de digitale wereld, maar de negatieve zaken mogen we zeker niet uit het oog verliezen.
De afgelopen 3 maanden is 13,3 procent van de 12- tot 15-jarige jongeren uit de Leuvense regio het slachtoffer van cyberpesten geworden. Dat blijkt uit een bevraging bij 182 leerlingen uit enkele scholen in de regio van Leuven, Aarschot en Diest, door laatstejaars van het Hoger Instituut voor Readaptatiewetenschappen (HIRL) uit Aarschot.Van de bevraagde jongeren stelde 9,7 procent dat hij heel af en toe gepest werd via internet of gsm, 1,82 procent regelmatig en nog eens 1,82 procent elke dag. Het percentage van jongeren die zeiden dat ze de afgelopen 3 maanden ooggetuige waren van cyberpesten, loopt echter op tot een kleine 30 procent. Bij de bevraagde jongeren bestempelde 76 procent cyberpesten als "een groot probleem". Exact 10,3 procent zei zelf dat hij iemand in de bewuste periode via internet of gsm had gepest. Daarvan deed 6,06 procent dat heel af en toe, 3,03 procent regelmatig en 1,21 procent elke dag.De percentages van cyberpesten zijn volgens de HIRL-studenten relatief laag. Toch zou het gaan om "een opkomend fenomeen dat zeer snel kan escaleren". Ze pleiten ervoor dat zowel jongeren, hun omgeving en organisaties, zoals Centra voor Leerlingenbegeleiding (CLB), en de lokale politie het fenomeen aanpakken. Ook stelden ze brochures samen met tips voor ouders en jongeren, getuigenissen van slachtoffers, evenals stappen die gezet moeten worden als iemand aangifte wil doen bij de lokale politie. (belga/jv)
De morgen, 09/05/09 15u09
Ik koos dit artikel naar aanleiding van een verhaal waarmee mijn broer onlangs mee naar huis kwam. Een jongen uit zijn klas was in elkaar geslagen, nadat die volgens de dader hem had verweten via het internet. Nu bleek dat het slachtoffer daar eigenlijk niets mee te maken had: zijn e-mailadres was gehackt door iemand anders... Maar de vermeende dader zat er wel met een aantal verwondingen, waardoor die enkele dagen niet naar school kon komen...
Het lijkt alsof het alleen maar op tv, in foldertjes of in lessen aan bod komt, maar het gebeurt dus zeker in realiteit. De 10% uit het artikel wordt bestempeld als 'relatief laag', maar dat zijn eigenlijk 2 leerlingen op een klas van 20 leerlingen...
Daarbovenop zijn maar liefst 30% van de ondervraagde jongeren al eens ooggetuige geweest. Het is dan ook een goede daad dat ze het probleem grootschalig willen aanpakken. Ik sluit me immers aan bij de mening van de HIRL-studenten: dit is een fenomeen dat de kop op duikt en exponentieel zal groeien. Het probleem ligt hem waarschijnlijk ook in het gebrek aan melding van het pesten: niemand zegt er iets over en alles wordt gewoon erger.
Waarom zouden ze ook: ze kunnen zelf het slachtoffer worden...
Het is angstaanjagend dat het internet steeds meer van ons leven in handen neemt. Er zijn veel goede zaken aan de digitale wereld, maar de negatieve zaken mogen we zeker niet uit het oog verliezen.
ICT in de kleuterklas!
In 'onze tijd' was er nog geen sprake van: 2 klascomputers in de derde kleuterklas.
Vreemd om te zien, hoe vroeg de kindjes er nu al mee beginnen.
Ik ben er echter geen tegenstander van en gebruik dit gegeven zeker in mijn keuzestage. In de 'lees - en schrijfhoek' bijvoorbeeld kunnen de kinderen woordjes overtypen.
Ze mogen ook spelletjes spelen op het internet (wel door mij gekozen...), die bij het thema 'indianen' passen. Daarbij moeten ze een indiaantje aankleden met de kledij die ze zelf kiezen.
Ik heb tijdens mijn observatiemomenten al gezien dat de kleintjes goed met de ict overweg kunnen, maar ik heb hen nog niet zien typen.
Ze zullen niet blind typen, maar ik denk dat ze me toch wel zullen verrassen met hun vaardigheden.
Motivatie hebben ze om te beginnen al zeker in overvloed: als ze met twee aan de computer werken, is het altijd ruzie om wie mag beginnen...
Ik ben alvast benieuwd: donderdag gaan ze voor de eerste keer aan de slag!
Vreemd om te zien, hoe vroeg de kindjes er nu al mee beginnen.
Ik ben er echter geen tegenstander van en gebruik dit gegeven zeker in mijn keuzestage. In de 'lees - en schrijfhoek' bijvoorbeeld kunnen de kinderen woordjes overtypen.
Ze mogen ook spelletjes spelen op het internet (wel door mij gekozen...), die bij het thema 'indianen' passen. Daarbij moeten ze een indiaantje aankleden met de kledij die ze zelf kiezen.
Ik heb tijdens mijn observatiemomenten al gezien dat de kleintjes goed met de ict overweg kunnen, maar ik heb hen nog niet zien typen.
Ze zullen niet blind typen, maar ik denk dat ze me toch wel zullen verrassen met hun vaardigheden.
Motivatie hebben ze om te beginnen al zeker in overvloed: als ze met twee aan de computer werken, is het altijd ruzie om wie mag beginnen...
Ik ben alvast benieuwd: donderdag gaan ze voor de eerste keer aan de slag!
maandag 18 mei 2009
Extra info 'Eigen lesmateriaal'
Een korte uitleg ter informatie:
De opdrachten i.v.m. 'eigen lesmateriaal' kan u vinden in een bericht (met label eigen lesmateriaal) en enkele in een extra gadget (rechts van mijn blog). Dit heb ik zo gekozen wegens praktische redenen.
Nog veel leesplezier!
De opdrachten i.v.m. 'eigen lesmateriaal' kan u vinden in een bericht (met label eigen lesmateriaal) en enkele in een extra gadget (rechts van mijn blog). Dit heb ik zo gekozen wegens praktische redenen.
Nog veel leesplezier!
Filmen in het 6de leerjaar
Na alweer enkele stages heb ik nog wat multimedianieuws...
In het 6de leerjaar werk(te) ik rond het thema 'in de kijker' in de taallessen. Teksten over filmen, speciale filmtaal, het maken van een storyboard,... kwamen aan bod. Altijd leuk (en zeker voor mijn actieve klas) om de kinderen eens zelf aan het werk te zetten.
Ze mochten in groepjes van 4 leerlingen een verhaaltje opstellen en dit uitwerken in een storyboard. Daar bleef het niet bij: het was de bedoeling om dit ook te verfilmen. Jammer genoeg zijn er geen camera's op school en slurpen de fototoestellen enorm veel energie. Daarom konden we daar ook niet mee filmen en liet ik de kinderen opeenvolgende foto's nemen (analoog met de tekeningen van hun storyboard).
Dit liep allemaal zonder problemen. Leerlingen van deze leeftijd hebben wel al eens met een digitaal fototoestel gewerkt en dus ging het technische werk vrij vlot. Ik stimuleerde de kinderen om verschillende standpunten te integreren (close-up / panorama / foto vanuit kikkerperspectief / ...). Ook het acteerwerk, wat ook wel belangrijk is voor het slagen, liep veelal van een leien dakje.
Ik heb zelf al enkele verhaaltjes gezien, en ze zien er allemaal om te creatiever uit. Morgen is het grote moment aan de beurt: dan mogen de leerlingen de foto's op groot scherm bekijken (met een beamer in de klas). Zij kijken er naar uit, maar ik nog veel meer!
Ik ben zeker benieuwd naar hun reacties!!
In het 6de leerjaar werk(te) ik rond het thema 'in de kijker' in de taallessen. Teksten over filmen, speciale filmtaal, het maken van een storyboard,... kwamen aan bod. Altijd leuk (en zeker voor mijn actieve klas) om de kinderen eens zelf aan het werk te zetten.
Ze mochten in groepjes van 4 leerlingen een verhaaltje opstellen en dit uitwerken in een storyboard. Daar bleef het niet bij: het was de bedoeling om dit ook te verfilmen. Jammer genoeg zijn er geen camera's op school en slurpen de fototoestellen enorm veel energie. Daarom konden we daar ook niet mee filmen en liet ik de kinderen opeenvolgende foto's nemen (analoog met de tekeningen van hun storyboard).
Dit liep allemaal zonder problemen. Leerlingen van deze leeftijd hebben wel al eens met een digitaal fototoestel gewerkt en dus ging het technische werk vrij vlot. Ik stimuleerde de kinderen om verschillende standpunten te integreren (close-up / panorama / foto vanuit kikkerperspectief / ...). Ook het acteerwerk, wat ook wel belangrijk is voor het slagen, liep veelal van een leien dakje.
Ik heb zelf al enkele verhaaltjes gezien, en ze zien er allemaal om te creatiever uit. Morgen is het grote moment aan de beurt: dan mogen de leerlingen de foto's op groot scherm bekijken (met een beamer in de klas). Zij kijken er naar uit, maar ik nog veel meer!
Ik ben zeker benieuwd naar hun reacties!!
Abonneren op:
Posts (Atom)